Scholing, anders dan een repetitiefase, moet voor een acteur in de eerste plaats een onderzoek zijn naar zichzelf en naar zijn eigen mogelijkheden en onmogelijkheden. De meeste mensen, en acteurs zijn in deze geen uitzondering, hebben vaak weinig of geen kennis van de werkelijke talenten die zij bij zich dragen. Zeker in het geval van de beginnende acteur is hier sprake van. Vaak geïnspireerd door een idool toont hij zijn idee van acteren. Er wordt van alles bijgehaald in tekst en fysiek om vooral aan ‘het beeld van een acteur’ te voldoen, in plaats van een vertolking van een levend mens in een bepaalde situatie te tonen

Een acteur heeft een aantal verschillende instrumenten tot zijn beschikking: zijn fysiek, stem, intellect en geest. Deze instrumenten dient hij te gebruiken ten behoeve van de vertolking van een rol. In mijn visie moet de acteur een bijzonder hoog ontwikkelde controle hebben over alle vier de instrumenten en daarnaast een visie hebben op het vak van theatermaker en de maatschappij waarbinnen hij zich met dat theater bezig houdt.

Wat Howard van Dodemont in zijn lessen tracht te doen is de acteur terug te brengen naar het moment waarop hij zonder enige hulp of truc van buiten af, vanuit zijn eigenheid op het toneel kan staan, en zich zelf ten volle gebruikt ten behoeve van de vertolking van een rol.